นายสุกิจ พูนศรีเกษม พร้อมด้วยนายเกียรติ์คุณ ต้นยาง ทนายความได้เดินทางมาพบพนักงานสอบสวน สภพระนครศรีอยุธยา เพื่อแจ้งความร้องทุกข์กล่าวโทษนายอัจฉริยะ หรือ ธัญเทพ หรือ รเณศ หรือ โรจน์ทวี เรืองรัตพงศ์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 2(8)ในความผิดฐานดูหมิ่นศาลนำข้อมูลอันเป็นเท็จ เข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์เป็นเหตุให้ศาลจังหวัพระนครศรีอยุธยาได้รับความเสียหาย
เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2563 ศาลจังหวัด พระนครศรีอยุธยาได้อ่านคำพิพากษาคดีหมายเลขดำที่ อ ลศ๑/๒๕๖๓ คดีหมายเลขแดงที่ อ ลศ ๑/๒๕๖๓ คดีระหว่าง นายษิทรา เบี้ยบังเกิด ผู้กล่าวหา นายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ ในความผิดฐานละเมิดอำนาจศาลนายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ ให้การรับสารภาพ ศาลมีความพิพากษาว่า นายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ มีความผิดฐานละเมิดอำนาจศาล โดยรอการกำหนดโทษไว้มีกำหนด 2 ปี ได้อ่านเคำพิพากษาแล้วเห็นว่า เนื้อหาในคำพิพากษาศาลจังหวัดพระนครศรีอยุธยาวินิจฉัยว่า ข้อความที่ นายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ เผยแพร่ทางสื่อสังคมออนไลน์ตามคำร้องทุกข์ ซึ่งมีข้อความทำนองว่า
นายษิทรา เบี้ยบังเกิด สามารถกำหนดองค์คณะผู้พิพากษาที่จะตัดสินคดีได้และตนอาจไม่ได้รับความยุติธรรม ซึ่งไม่เป็นความจริงตามที่นายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ มุ่งหมายให้มีผลในการดำเนินกระบวนพิจารณาของศาลแสดงว่าประสงค์ให้มีอิทธิพลเหนือความรู้สึกของพยานและเหนือศาล ส่งผลกระทบต่อการดำเนินนกระบวนการพิจารณาของศาลและทำให้ประชาชนขาดความเชื่อมั่น นั้น
นายสุกิจฯเห็นว่าข้อความดังกล่าว ศาลวินิจฉัยว่า ไม่เป็นความจริงนอกจากจะเป็นการดูหมิ่นศาลแล้วยังนำข้อมูลเท็จเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ด้วย ทำให้ประชาชนขาดความเชื่อถือ มีผลกระทบต่อกระบวนการยุติธรรม อาจทำให้ประชาชนขาดความเชื่อถือศาล ทั้งที่ศาลนั้นไม่ใช่คู่คัดแย้งนายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ เกรงว่าประชาชนจะทำในลักษณะนี้อีก จึงมากล่าวโทษเพื่อให้
พนักงานสอบสวนดำเนินคดีถึงที่สุด
คดีนี้สำนักงานศาลยุติธรรมตรวจสอบแล้วไม่เป็นความจริง
นายสุกิจฯได้อ้าง เลขาธิการศาล เป็นพยานและนายษิทรา เบี้ยบังเกิด
เป็นพยาน และขอให้พนักงานสอบสวนตรวจสอบว่า นายอัจฉริยะหรือธัญเทพ หรือ รเณศหรือ โรจน์ทวีเรืองรัตพงศ์ ได้กระทำความผิดในลักษณะนี้กี่ คดี เพื่อให้ศาลเห็น ผู้กระทำความผิดไม่มีความหลาบจำ
แต่อย่างไร