นับตั้งแต่วันที่ 30 มกราคม 2565 ที่ผมได้ไปแสดงความคิดเห็นเรื่องการทำฝายแกน ดินซีเมนต์ กับการทำเบาะบาดาลน้ำตื้นโดยใช้โซล่าเซลล์ที่กระทรวงมหาดไทย ทำให้หลายจังหวัดและหลายองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นมีความสนใจที่จะเรียนรู้ ในภาคปฏิบัติมากยิ่งขึ้น เพื่อตอบสนองต่อความต้องการดังกล่าวข้างต้น ผมจึงได้มอบหมายให้นายสุภัทรดิศ ราชธา เป็นตัวแทนของประธานคณะกรรมาธิการการแก้ปัญหาความยากจนและลดความเหลื่อมล้ำ วุฒิสภา ไปทำหน้าที่แทน
ผมถือว่าหน่วยงานภาครัฐและองค์กรณ์บริหารส่วนท้องถิ่นที่เชิญเราไปให้คำแนะนำเรื่องการทำฝายแกนดินซีเมนต์ เป็นผู้ที่มีความกล้าหาญทางจริยธรรมเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นการใช้ประโยชน์ทรัพยากรเพื่อสร้างความสุขสุขและประโยชน์ให้แก่พี่น้องประชาชนในท้องที่นั้นๆ อย่างแท้จริง ถือว่าทุกท่านเป็นเพื่อนสนิทที่มีทรรศนะแบบเดียวกันกับเรา และเป็นเสาหลักสำคัญในการช่วยส่งเสริมให้แผ่นดินไทยมีความสุขสงบร่มเย็น
ผมยังได้ฝากความปรารถนาดีและคำขอบคุณ อย่างจริงใจจากผมไปยังบุคคลและองค์กรต่างๆด้วย และผมมีความ ปรารถนา อย่างแรงกล้าว่าผมจะได้มีโอกาสเดินทางไปชม ความสำเร็จของโครงการที่ช่วยให้พี่น้องเกษตรกรได้อยู่ดีกินดี ซึ่งเป็นสิ่งที่เราได้ร่วมกันคิด ร่วมกันทำ ร่วมกันแก้ปัญหาให้แก่พี่น้องเกษตรกรในพื้นที่นั้นนั้นในเร็วๆนี้ครับ
ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2565 นายสุภัทรดิศ ราชธา พร้อมคณะได้ออกเดินทางจาก จังหวัดขอนแก่นไปถึงจังหวัดแพร่ และได้ไปสาธิตการใช้แผ่นใยสังเคราะห์ชุบน้ำปูนทราย เพื่อป้องกันน้ำกัดเซาะพื้นผิวสันฝายแกนดินซีเมนต์ ของ อบจ.แพร่ เพื่อยืดอายุการใช้งานของฝายแบบชั่วคราวให้ยาวนานขึ้น งานนี้หน้าจะแล้วเสร็จไม่เกินวันที่ 4 กุมภาพันธ์ศกนี้
สวัสดีครับ… จากผมเอง
สังศิต พิริยะรังสรรค์
ประธานคณะกรรมาธิการการแก้ปัญหาความยากจนและลดความเหลื่อมล้ำ วุฒิสภา
8 กุมภาพันธ์ 2565