เพจ Drama-addict ได้ตีแผ่เรื่องราวของครูสาว ชาวผิวสี ที่มาสอนภาษาในประเทศไทย แต่กลับถูกเหยียดสีผิว จนทำให้เธอถึงกับผิดหวังในตัวคนไทย ทั้งๆที่ในสายตาเธอแล้วนั้น คนไทยเป็นคนที่มีนิสัยดี
เธอเล่าว่า แรกๆก็คิดว่าประเทศไทยน่าจะเป็นประเทศที่ดี เพราะครั้งแรกที่มาในประเทศไทย เด็กนักเรียน ครู และเพื่อนร่วมงาน ต่างก็ทักทายเธอด้วยรอยยิ้ม ด้วยเสียงหัวเราะ
จนกระทั่งผ่านไปซักระยะ เธอถึงรู้ตัวว่า คิดผิด
เธอเล่าว่า มันคงเป็นวัฒนธรรมของคนไทย ที่พอเห็นใครรู้สึกไม่สบายใจก็จะพยายามปล่อยมุขให้เกิดเสียงหัวเราะ
เธอเลยโดนเพื่อนร่วมงานที่เป็นครู และแน่นอนว่าเป็นคนไทย ปล่อยมุขล้อสีผิวของเธอบ่อยๆ จนกระทั่งเรียกเธอว่าเป็น “หมาดำ” “หน้าตาน่าเกลียด”
และครูบางคนยังวิจารณ์สีผิวของเธอตรงๆว่า “ผิวสีน่าเกลียด” แถมยังมีการร้องเรียนไปที่ต้นสังกัดของเธอบ่อยครั้งว่าเอาครูแบบนี้มาทำไม ทำไมไม่ส่งครูฝรั่งจากยุโรปมา
จนสุดท้ายเธอทนอยู่ต่อไปไม่ได้ ต้องลาออกมา
ซึ่งทั้งนี้มีอยู่ 1 ประโยคที่อ่านแล้วสะเทือนใจเป็นอย่างมาก เมื่อเธอบอกว่า
YES MANY THAI PEOPLE ARE AS BROWN IF NOT BROWNER THAN I. It doesn’t matter. Colorism is real.
หรือแปลเป็นไทยก็คือ “คนไทยหลายคนมีผิวสีน้ำตาล แต่มันจะไม่เป็นปัญหากับฉันเลย ถ้าหากว่าเขาเหล่านั้นมีสีผิวที่สว่างกว่า…การเหยียดสีผิวนั้นมีจริง”