“เราพวกเดียวกัน”
ในการเสด็จออกเยี่ยมราษฎรอำเภอไกลๆ ที่กันดารนั้นบางครั้งกำนันก็อยากกราบบังคมทูลด้วยราชาศัพท์ แต่อันที่จริงนั้นไม่ต้องก็ได้ มิได้ทรงเห็นเป็นเรื่องสำคัญเพราะทรงถือว่าความจงรักภักดีและความเคารพในหัวใจนั้น สำคัญยิ่งกว่าราชาศัพท์
แต่ถึงกระนั้นกำนันบางคนก็อยากจะกราบบังคมทูลให้ถูกต้องตามแบบแผน อุตส่าห์ไปซ้อมเสียหลายวัน ท่องมาจนจำขึ้นใจ แต่พอเสด็จฯมาถึงเข้าจริงๆ ท่านกำนันก็รายงานตัวไปว่า
“ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า…”
“เราพวกเดียวกันนะ”
ทรงรับสั่งด้วยความเมตตาอย่างพ่อพูดกับลูก
กำนันเห็นว่า ทรงพระกรุณาเช่นนั้น ก็เปลี่ยนใจมากราบบังคมทูลด้วยภาษาธรรมดา
___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือ “พระราชอารมณ์ขัน” เขียนโดย วิลาศ มณีวัต
สำนักข่าววิหคนิวส์