สถาบันรัฐประศาสนศาสตร์และนโยบายสาธารณะ
มหาวิทยาลัยรังสิต
ปทุมธานี ประเทศไทย
26 ธันวาคม 2568
เรียน สมเด็จฮุน เซน
อ้างถึง ความโลภ ความโกรธ ความหลงกับความสูญเสียชีวิตเลือดเนื้อของมวลมนุษย์ทั้ง 2 ประเทศ
ผมเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ได้ทราบข่าวการรบราฆ่าฟันระหว่างทหารไทยและทหารกัมพูชาแล้ว รู้สึกสลดหดหู่ใจอย่างแสนสาหัสเมื่อได้ข่าวว่าทหารและประชาชนได้รับความบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายกัมพูชาและถูกละเลยทอดทิ้งให้นอนตายให้เป็นเหยื่อแร้งกาโดยไม่มีการเก็บกู้ให้สมศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์แต่อย่างใดเลย หัวใจของคุณทำด้วยอะไรหรือเพราะธาตุแท้ของคุณคือตัวตนที่ผุดมาจากนรกขุมที่ลึกที่สุดกระนั้นละหรือเพียงเพี่อหวังอยากได้ดินแดนของไทยที่มีหัวใจที่อัดแน่นด้วยกิเลสตัณหาดังกล่าวแล้วทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางชนะไทยได้เลยในชาตินี้และชาติไหนๆ
ผมมีหนังสือนี้มาเพื่อกระตุกจิตสำนึกของความเป็นมนุษย์ ไม่ให้ตกต่ำไปกว่าสัตว์นรกอีกเพียงเพื่อให้รู้สึกสงสารเพื่อนมนุษย์บ้างเท่านั้น
จึงเรียนมาเพื่อได้โปรดทราบและหวังการเปลี่ยนแปลงไปในเชิงคุณค่าของความเป็นคนครับ
ผศ.ดร.บุญเลิศ ไพรินทร์
คณบดีสถาบันรัฐประศาสนศาสตร์และนโยบายสาธารณะ
มหาวิทยาลัยรังสิต