(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)
เขาและเธอแต่งงานกันมาเกือบ 3 ปีแล้วแต่ยังไม่มีลูก เพราะว่าเธอทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายขายบริษัทนำเข้าแห่งหนึ่ง ทำให้ต้องบินไปบินมาบ่อยๆ เธอก็เลยกินยาคุมกำเนิด และเลื่อนแผนการมีลูกออกมาเลื่อยๆ
เขาแต่งงานตอนอายุ 30 ปีกว่า พอตอนนี้ 35 ก็เห็นเพื่อนๆรอบตัวกลายเป็นพ่อกันเป็นแถว ทุกวันจูงมือลูกไปโรงเรียนอนุบาล เขาเห็นแล้วก็อิจฉา
พอโทรกลับบ้าน แม่ก็บอกเขาว่าลูกพี่ลูกน้องที่อายุเท่ากันมีลูกคนที่สองแล้ว แม้ว่าแม่จะไม่ได้พูดอะไร แต่เขารู้ว่าแม่อยากอุ้มหลาน แต่ท่านแค่ไม่อยากกดดันเขา
(เป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น)
เขารู้ว่าภรรยาเป็นคนทะเยอทะยานในหน้าที่การงาน แถมตอนนี้ก็เป็นโอกาสดีของเธอ จะบอกให้เธอทิ้งโอกาสในการทำงานมามีลูกเขาก็พูดไม่ออก
แต่โลกนี้มีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอ และเรื่องที่ไม่คาดคิดส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเรื่องดีๆ
ตอนที่เธอบอกเขาว่าเธอตั้งท้อง เขารู้สึกว่าตัวเองดีใจจนเหมือนจะบินได้ กระโดดกอดเธอ จนเกือบจะอุ้มเธอขึ้นมา เพื่อลูกเธอยอมทิ้งความก้าวหน้า ยอมออกจากบริษัทที่เธอทำมาหลายปี หัวหน้าก็อวยพรให้เธอคลอดอย่างปลอดภัย
อีกสามวันจะถึงวันนัดคลอด แต่เธอน้ำคร่ำแตกเสียก่อน เขารีบพาเธอไปโรงพยาบาล คุณหมอบอกว่าต้องทำคลอดทันที เขาเข้าไปในห้องคลอดกับเธอด้วย
เขาเห็นกับตาตัวเองว่าเธอเจ็บปวดขนาดไหน ในใจเขาก็ปวดตามไปด้วย แล้วเขาก็สัญญากับตัวเองในใจว่าชาตินี้จะต้องดูแลเธออย่างดี
เธอเจ็บท้องอยู่ทั้งคืน แล้วก็คลอดออกมาตอน 6 โมงเช้า ตอนที่พยาบาลอุ้มลูกชายมาให้เขาดูก็พูดไม่หยุดว่า : “น่ารักมากๆเลยค่ะ เหมือนตุ๊กตาฝรั่งเลย เหมือนเด็กลูกครึ่งเลยค่ะ”
เมื่อเห็นหน้าลูกเขาก็รู้สึกแปล็บๆในใจ กระพริบตาถี่ๆขับไล่ความเมื่อยล้าเพื่อมองลูกชายอีกครั้ง เมื่อเธอได้ยินที่พยาบาลพูดก็พยายามลืมตา ผงกหัวขึ้นมา แล้วว่า : “อุ้มมาให้ฉันดูหน่อยสิคะ”
เขารับลูกมาจากพยาบาล แล้วเดินไปหาเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆว่า : “ลูกน่ารักมากเลย เหมือนเด็กฝรั่ง ไม่เหมือนผม!”
เธอถอนหายใจ ไม่ได้พูดอะไร พยาบาลและหมอทั้งหลายก็ยุ่งอยู่กับการจัดการห้องคลอด แล้วก็ส่งเธอไปที่ห้องพัก เขามองเธอด้วยสายตาเย็นชา ในใจก็คิดคำนวนว่าตอนที่เธอตั้งครรภ์เป็นช่วงที่ไปอเมริกาพอดี เธอไปอยู่ที่นั่นเป็นเดือน พอกลับมาเดือนกว่าก็บอกเขาว่าท้อง
ตอนนี้มานึกดูแล้วก็มีความเป็นไปได้มาก แค่ตอนนั้นเขาโดนความดีใจเข้าครอบงำก็เลยลุ่มหลงไม่คิดอะไร นี่ภรรยาสวมเขาให้เขามาตลอดหรือนี่
เธอเป็นคนฉลาด รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร เธอไม่พูดอะไร เพียงแค่หยิบมือถือออกมา แล้วโทรออก เธอโทรหาอาของเขาที่อยู่ที่อเมริกา
“อาคะ หนูคลอดแล้ว เป็นเด็กผู้ชาย แข็งแรงดีทั้งหนูและลูก เมื่อกี้ส่งรูปลูกไปให้ดูด้วย อาเห็นรึยังคะ!”
เขาจ้องมองเธอ ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำเธอต้องการอะไร พอเห็นเค้าทำหน้าสับสน เธอก็ยื่นโทรศัพท์ให้เขา
อาบอกเขาว่า : “ตอนนั้นเมียแกพยายามหาสเปิร์มของคนเอเชียแล้ว แต่พอดีกับที่ลูกชายของเพื่อนรักอาเขาก็อยากบริจาคสเปิร์ม พอคิดว่ายีนส์ของคนนั้นดี แถมรู้ว่าเป็นใครมาจากไหน อาก็เลยโน้มน้าวให้เมียแกใช้สเปิร์มของลูกเพื่อนมาทำกิ๊ฟ ตอนนั้นก็คิดว่าเด็กเกิดขึ้นมาไม่จำเป็นต้องเหมือนพ่อ อย่างน้อยก็คงต้องได้แม่บ้าง แต่นึกไม่ถึงว่าเด็กคลอดออกมาจะเหมือนพ่อขนาดนั้น เพราะงั้นแกก็เลยต้องรู้เรื่องนี้”
“อาครับ อาพูดอะไร ผมฟังไม่เข้าใจ” แม้ว่าผมจะเริ่มเข้าใจอะไรบ้างแล้ว “ผลการตรวจก่อนแต่งงานของแกออกมาว่าแกเป็นหมัน แต่เมียแกก็พยายามปิดบังเอาไว้ เรื่องนี้พ่อแม่แกก็รู้ ครั้งนี้พ่อกับแม่แกนั่นแหล่ะที่เป็นคนขอร้องให้อาช่วยดูแลเมียแกระหว่างมาทำกิ๊ฟ เธอทรมานไม่น้อยเลยนะ”
เขาหันไปมองเธอ เธอน้ำตาไหลพรากมองเขาด้วยสายตารู้สึกผิด แล้วน้ำตาเขาก็ไหลออกมาบ้าง พร้อมบอกเธอว่า : “ที่รัก ผมขอโทษ”
แปลและเรียบเรียงโดย LIEKR
AdminPhaitong สำนักข่าว vihok news