ตอนที่คุณทองแดงเพิ่งคลอดลูกใหม่ๆ วันรุ่งขึ้นพระองค์ท่านก็เสด็จไปเยี่ยม พอเยี่ยมเสร็จ พระองค์ท่านก็เสด็จกลับ ออกเดินไปได้ไม่กี่ก้าว คุณทองแดงก็ลุกตามไป
ทั้งที่ปกติแล้ว สุนัขที่เพิ่งคลอดจะหวงลูกมาก แต่คุณทองแดงก็วิ่งตามไป พระองค์ท่านก็หยุดหันมามอง คุณทองแดงก็หันมามองท่านเหมือนกัน ตอนนั้นท่านทรงยังไม่ได้คิดอะไร เดินต่อไป ไม่กี่ก้าว คุณทองแดงก็เดินตาม นอกจากเดินตามแล้ว ยังมองหน้าพระองค์ท่านแล้วก็มองกลับไปที่ลูกของเขา พอเป็นอย่างนี้ พระองค์ท่านก็คิดแล้วว่า สงสัยใจหนึ่ง คุณทองแดงจะคิดว่าเขามีหน้าที่ที่จะคอยดูแล ให้ความปลอดภัยแก่ท่าน อีกใจหนึ่งก็คือความเป็นแม่ที่จะต้องคอยดูแลลูก
พอคิดได้อย่างนี้ พระองค์ท่านก็นึกอยากทดลองว่าใช่อย่างที่คิดไหม จึงเดินออกไปใหม่เป็นครั้งที่สาม คุณทองแดงก็เดินตามอีกแล้วก็ทำเหมือนเดิม มองดูพระองค์ท่านแล้วก็หันกลับไปมองดูลูกของตัวเอง
ครั้งนี้พระองค์ท่านจึงรับสั่งว่า “ไม่ต้องตามมาแล้วนะ ไปดูแลลูกได้แล้ว ไม่ต้องห่วงเรา “พอพระองค์ท่านรับสั่งแค่นี้ คุณทองแดงก็วิ่งหันหลังกลับไปเลย ไม่หันมาดูท่านอีกเลย
Cr: เพจ คำคม..เจ็บ
สำนักข่าววิหคนิวส์