แม้อัตราว่างงานลดลง เหลือเพียง 0.91% แต่แรงงานไทยกว่า 2.1 ล้านคนยังคง “เสมือนว่างงาน”
รายได้เฉลี่ยหดตัวต่อเนื่อง สวนทางค่าครองชีพที่พุ่งไม่หยุด
โอทีหายไปเกือบ 8% รายได้เสริมที่เคยพึ่ง กลายเป็นเงาที่เลือนหาย
ธุรกิจทยอยปิดตัวกว่า 8 พันราย เศรษฐกิจชะลอจนการจ้างงานไม่มั่นคง
สัญญาณเตือนชัดเจน แรงงานไทยกำลังยืนอยู่บนเส้นบางๆ ระหว่างอยู่รอดกับถดถอย
แรงงานไทยบนทางแยก: ว่างงานลด แต่รายได้และชั่วโมง OT กำลังหดตัว
แม้อัตราการว่างงานไตรมาส 2/2568 จะอยู่ที่ 0.91% หรือราว 3.7 แสนคน ลดลงเกือบ 15% เมื่อเทียบกับปีก่อน แต่ภาพรวมตลาดแรงงานกลับไม่ได้สดใสเท่าที่เห็น เพราะในอีกมุมหนึ่งมีแรงงานกว่า 2.1 ล้านคน ที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่ม “เสมือนว่างงาน” เพิ่มขึ้นกว่า 5% โดยกว่าครึ่งเป็นแรงงานภาคเกษตร
รายได้แรงงานก็สะท้อนสัญญาณเปราะบาง ค่าจ้างเฉลี่ยรวมทุกกลุ่มลดลงต่อเนื่อง 2 ไตรมาสติด เหลือเพียง 15,977 บาทต่อเดือน ลดลง 1.9% จากปีก่อน แม้แรงงานในระบบเอกชนจะได้ปรับขึ้นเล็กน้อย แต่แรงงานอิสระกลับได้รับผลกระทบหนัก รายได้หดตัวอย่างชัดเจน
ขณะเดียวกัน ชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยเหลือ 42.7 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ลดลง 0.4% และสิ่งที่น่ากังวลยิ่งกว่าคือแรงงานที่เคยพึ่งพารายได้เสริมจาก โอที (OT) หายไปมาก ผู้ที่ทำงานเกิน 50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เหลือ 6.3 ล้านคน ลดลงถึง 8% เมื่อเทียบกับปีก่อน
แรงกดดันนี้ยิ่งตอกย้ำด้วย ยอดเลิกกิจการ ช่วง 7 เดือนแรกของปี 2568 ที่พุ่งแตะ 8,069 ราย เพิ่มขึ้นจากปีก่อน และแม้ทุนจดทะเบียนเลิกจะลดลง แต่ตัวเลขก็สะท้อนถึงการ “ถอนตัว” ของธุรกิจจำนวนมากจากสมรภูมิเศรษฐกิจไทย
เบื้องหลังทั้งหมดนี้ คือความไม่แน่นอนที่ซ่อนอยู่ ตั้งแต่การปรับภาษีนำเข้าของสหรัฐฯ ที่อาจซ้ำเติมการส่งออก ไปจนถึงแนวโน้มการจ้างงานรูปแบบใหม่ ที่องค์กรใหญ่ๆ หันไปใช้แรงงานสัญญาจ้างและชั่วคราวมากขึ้น จากสัดส่วนเพียง 6% ในปี 2565 พุ่งขึ้นเป็นกว่า 42% ภายในปี 2567
ทั้งหมดนี้สะท้อนว่า แม้ “ตัวเลขว่างงาน” จะดูดีขึ้น แต่ “คุณภาพการทำงานและความมั่นคง” ของแรงงานไทยกำลังสั่นคลอน รายได้ที่ลดลง OT ที่หายไป และรูปแบบการจ้างงานที่ไม่มั่นคง กำลังเป็นโจทย์ใหญ่ที่ภาครัฐและเอกชนต้องหาคำตอบ ก่อนที่เศรษฐกิจครึ่งปีหลังที่คาดว่าจะขยายตัวเพียง 1% จะกลายเป็นแรงกดทับอีกระลอก