ธ ทรงพระเมตตา ดุจดังสายฝนจากฟ้า ลงสู่กลางใจ
วันที่ ๒๔ ตุลาคม ๒๕๖๓
วันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๓ เป็นอีกวันหนึ่งที่ลูกไทย นามว่า พุทธะอิสระ ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ จากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินี และสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ที่ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณต่อคนไทยหัวใจรักชาติทุกคน
ขณะที่พุทธะอิสระนำประชาชนมารอเฝ้ารับเสด็จเมื่อใกล้เวลาที่จะเสด็จออกเยี่ยมเยือนประชาชน พุทธะอิสระนั่งอยู่แถวหลังสุดในบริเวณหน้าประตูวิเศษชัยศรี มีบรรดาข้าราชบริพารในพระองค์ออกเดินตรวจตราความเรียบร้อย
หนึ่งในข้าราชบริพารนั้น คือ คุณ ฐิติราช หนองหารพิทักษ์ เดินมาทักฉันพร้อมยกมือไหว้ แล้วพูดว่า
“อ้าว หลวงปู่ทำไมถึงได้มานั่งอยู่ด้านหลังหล่ะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงต้องการจะพบหลวงปู่ มานั่งรออยู่ข้างหน้านี่เลย หากทรงเห็นหลวงปู่คงจะดีพระทัย”
ด้วยถ้อยคำนี้
จากที่คิดจะหลบๆ แอบอยู่ด้านหลัง จึงจำเป็นต้องมานั่งอยู่ด้านหน้า
เวลาต่อมา องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ได้เสด็จพระดำเนินเยี่ยมเยือนราษฎรมาใกล้ๆ ฝั่งตรงข้าม
สมเด็จพระบรมราชินีทรงเหลือบพระเนตร มาเห็นพุทธะอิสระนั่งอยู่ตรงข้าม จึงทรงชี้ให้แก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงทอดพระเนตร ว่าพุทธะอิสระนั่งอยู่รอเฝ้ารับเสด็จ อยู่ฝังตรงข้าม
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จึงทรงเสด็จพระดำเนินข้ามตรงมาหาฉัน แล้วทรงยิ้มให้พร้อมทั้งสมเด็จพระบรมราชินี และ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ
ฉันเห็นเช่นนั้น ก็ตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คาดคิดว่า ทั้ง ๒ พระองค์จะยังทรงจดจำพุทธะอิสระได้ จึงนั่งคุกเข่าประนมมือก้มลงกราบไปที่พระบาทองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วยจิตใจที่เต็มตื่นด้วยความปิติ
สมเด็จพระบรมราชินี ทรงเสด็จพระดำเนินถอยหลัง เล็กน้อยเพราะทรงรู้ว่า พุทธะอิสระยังมิได้ลาศีล พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจึงทรงเอื้อมพระหัตถ์มาจับที่ไหล่พร้อมทรงตรัสว่า
“ขอบคุณมากนะ……………………..”
“ฉันทูลตอบพระองค์ไปว่า เป็นหน้าที่ของข้าพระพุทธเจ้า พระเจ้าค่ะ”
พุทธะอิสระ
———————–